... lijkt wel de nieuwe Haarlemmer wonderolie. Maar is dat ook zo? Gaan we snel weer NORMAAL
doen?
Het oude normaal en de verandering in de bedbezetting op een IC als gevolg van Covid-19
Je hoort het veel. Wanneer
wordt het weer normaal? Of: wordt het wel weer normaal? Veelgehoorde teksten
die een behoefte aan een nieuwe balans uit te drukken. Maar wat bedoelen we met
die simpele woorden? Ik hoor er verschillende sentimenten in doorklinken.
- “We doen wel alsof
er veel verandert, maar dat is echt niet zo. Wat normaal was, is dat nog
steeds, al moeten we dat nog even beseffen. Na de Corona tijd veert iedereen
gewoon terug naar hoe het vroeger was.” Dat
klinkt soms als een wat cynische reactie die door Tommy Wieringa even weken geleden mooi werd verwoord in NRC
- “Ik moet er niet teveel over nadenken, want dan slaat de paniek toe. En als ik het wel op me in laat werken, zie ik hoe ik mijn baan verlies en iedereen om mij heen in grote problemen komt. Deze bijna wanhopige reactie hoor ik verschillende varianten.” Wanhoop afgewisseld met ontkenning.
- “Onbegrijpelijk dat de overheid zo inzet op de medische kanten van Corona. De economische effecten zijn vele malen erger. Dit is toch echt niet te geloven!” De woede en verontwaardiging klinken in dergelijke berichten door net als in de demonstraties tegen de lockdown
- “Je moet je niet voorstellen dat dit nog een tijd aanhoudt of dat er een tweede golf komt. Dan gaan we het echt niet redden. Wat moet ik dan?” Twijfel, zoeken, aarzelen en vooral de vraag waar je vanuit kan gaan hoor je hier vaak in doorklinken.
- “Wat een drama dat de kinderen een hele tijd niet naar school zijn gegaan. Dat halen ze nooit meer in.” Verliezen worden benadrukt en je voelt je terneergeslagen als je je hier aan overgeeft.
- “Het wordt nooit meer zo als vroeger. Wat nu?” De verzuchting is misschien een opluchting, maar geeft nog niet gelijk richting. Tegelijk is dit misschien wel de voorwaarde om een volgende stap te zetten.
- “Als dit het is, zullen we misschien wat anders moeten”. In Denemarken wordt geëxperimenteerd met drive-in voetbal drive-in-voetbal. Een mooi voorbeeld van het experimenteren met nieuw gedrag en nieuwe mogelijkheden.
Toen ik deze verschillende
reacties op een rij zette, viel me op hoe ze lijken op de door Elisabeth Kübler-Ross
zo treffend omschreven rouwstadia. Zij beschrijft de fasen die mensen doormaken
als ze een groot verlies meemaken in hun leven. Voor mij wel een kader om de
reacties beter door te begrijpen. Dat begrip helpt misschien om elkaar beter te
begrijpen.
Mensen reageren
verschillend op de Corona-crisis. Een deel daarvan wordt misschien wel verklaard
doordat mensen in een verschillend tempo en op een eigen manier door de rouwfasen
heengaan. Sommigen blijven in de ontkenning steken, anderen gaan in hoog tempo
door naar het nadenken over alternatieven. Zonder goed of fout, geeft het wel
een verklaring waarom we elkaar in Coronatijd soms wel wat minder goed begrijpen
en kunnen volgen dan normaal gesproken.
Mijn hoop is dat dit een
puzzelstukje kan zijn om met enige compassie de dialoog met elkaar te zoeken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Dank voor je reactie.
Wil je meer weten over conflicten?
www.conflictenhanteren.nl