Tijdens de Corona-pandemie ontstaan nieuwe soorten
conflicten. Mensen gaan op Twitter in discussie over de vraag of de regering niet
te ver gaat met haar oproepen nog steeds zoveel mogelijk thuis te blijven.
Demonstranten komen naar Amsterdam om te protesteren tegen het politie-optreden
in Amerika. Ze strijden tegen racisme met de slogan #BlackLivesMatter en eisen met
hun gedrag tegelijk het recht om vrij te kunnen bewegen. Burgemeester Halsema
laat het toe en krijgt de halve politiek over zich heen, er dreigt een motie van wantrouwen.
Fundamenteel cultureel conflict
Deze conflicten weerspiegelen een fundamenteel
intercultureel conflict: een spanning tussen persoonlijke vrijheden en
maatschappelijke beperkingen. Over dergelijke culturele conflicten tussen
'losse' en 'strakke' culturen schreef professor Michele Gelfand van de
University of Maryland het boek Rule makers, rule breakers. Dergelijke conflicten
gaan vele eeuwen terug, schrijft ze. Door de oorsprong van dit soort culturele
conflicten te doorgronden, kunnen we elkaar beter begrijpen en bepalen hoe we
productiever om kunnen gaan met culturele conflicten.
Alle culturen hebben sociale normen - geaccepteerde
gedragsnormen, die nu bijvoorbeeld naar voren komen in de vraag of burgers in
het openbaar beschermende maskers zouden moeten dragen. Culturen variëren in
het gewicht van hun sociale normen van strak tot los, met vergaande effecten op
gedrag.
Geschiedenis van bedreiging zorgt voor ‘autoritaire’ cultuur
Gelfand schrijft dat de mate van bedreiging waarmee
culturen zijn geconfronteerd, bepaald heeft of ze geëvolueerd zijn naar
relatief strak of los (of ergens in het midden). China, Maleisië, Singapore en
Pakistan zijn voorbeelden van landen waarbij strakke culturen zijn ontstaan.
Deze landen hebben ernstige bedreigingen overleefd door hun nationale controles
aan te scherpen. De bedreigingen varieerden van aardbevingen tot oorlogen, en
van pandemieën tot voedselschaarste. Coördinatie en strikte naleving van
sociale normen zijn voor deze landen de sleutels geweest om te overleven. Vanuit
landen die dergelijke bedreigingen niet of minder hebben meegemaakt, wordt hier
vaak de kritiek bij gegeven dat dit leidt tot autoritaire of te homogene
culturen.
Daar staan culturen tegenover die met minder
bedreigingen zijn geconfronteerd. Voorbeelden van lossere culturen zijn landen
als Nederland, Spanje en Brazilië, maar ook de Verenigde Staten. In die landen
hechten burgers veel waarde aan hun individuele vrijheid en zijn sociale normen
losser. Dergelijke culturen zijn gebaseerd op creativiteit en innovatie. Voor
strakkere culturen kunnen deze culturen erg chaotisch overkomen. Ook is het in
het algemeen veel moeilijker om vanuit een lossere cultuur te reageren op
crises die nauwe coördinatie vereisen.
Met andere woorden, het is volgens Gelfand meer de
geschiedenis die de cultuur vormt en niet de volksaard op zich.
De lossere tegen de volgzamen
Niet alleen landen verschillen, maar ook bedrijven,
gezinnen, individuen. Bovendien kan een plotselinge bedreiging ertoe leiden dat
een cultuur dramatisch verkrapt. New York gedijt bijvoorbeeld op losheid. Maar
toen het coronavirus de ziekenhuizen van de stad dreigde te overspoelen, pasten
New Yorkers zich snel aan en accepteerden ze grotendeels enorme beperkingen in
hun bewegingsvrijheid.
Dit soort culturele conflicten duiken ook op binnen
families. Degenen die het meest kwetsbaar zijn voor het virus, reageren vaak
het strakst. Zij gaan zelden naar buiten, terwijl jonge, gezonde mensen eerder
geneigd zijn om dergelijke beperkingen te weerstaan. Zij denken dat ze een laag
risico lopen om erg ziek te worden.
"Wanneer groepen met fundamenteel
verschillende culturele mindsets elkaar ontmoeten, geeft dat aanleiding tot
veel conflicten", schrijft Gelfand. Degenen die strak zijn,
beschuldigen de 'losseren' van het in gevaar brengen van hun leven. En
'losseren' beschuldigen de voorstanders van de strengere maatregelen die naar hun
idee de economie verwoesten.
Een motie van wantrouwen of een blik in de spiegel?
De neiging bestaat om vanuit je eigen, vertrouwde
culturele perspectief tot een mening of oordeel te komen. Of het nu gaat over
het veroordelen van het optreden van burgemeester Halsema door het Forum voor Democratie. Onder spanning vallen we terug op onze ingesleten
patronen, in dit geval die van de strakke of losse cultuur. En dan zijn de
rapen gaar. Dan vergeet je je eigen vanzelfsprekendheden en denk je niet aan dat
iemand anders daar anders in kan staan. Het kan helpen om te weten welke voorkeur
je hebt op het tight-loose continuum? Iedereen is in staat om strakker of
losser te denken en te handelen afhankelijk van de situatie. Je eigen voorkeur
kan je checken op de TL mindset quiz.
Stel je mening uit en onderzoek het perspectief van de ander
Tegelijk geldt ook nu dat het helpt om het eigen
oordeel aan te houden, uit te stellen. En eerst vragen te stellen. Vragen
vanuit interesse, verwondering. Niet vragen vanuit een oordeel. Dergelijke
vragen leiden niet tot meer begrip, maar tot het zoeken naar fouten in de
redenatie van de ander. Wil je echt verder komen in gezamenlijkheid en zo
mogelijk wederzijds begrip, is het vragen zonder oordeel essentieel. Vragen en
luisteren vanuit interesse. Alsof je op een date bent waar je naar hebt uitgekeken
en vooral die ander wilt leren kennen, begrijpen.
Maar dat is nu juist zo moeilijk. Blijven kijken,
blijven vragen stellen en verwonderen vanuit pure nieuwsgierigheid naar zijn of
haar verhaal. Niet om te oordelen, maar om te begrijpen.
Pas als dat lukt, kunnen we uit de #coronakramp komen en samen tot oplossingen komen.
Samen met Hanneke Elink Schuurman begeleid ik de workshop Dealen met Belangentegenstellingen. Recent hebben we deze workshop opnieuw ontworpen en werken we met een nieuwe opzet waarin we gebruik maken van de online mogelijkheden. We combineren korte online sessies met tussentijdse mentoring en op het eigen werk toegespitste opdrachten. Zo sluit de workshop zo goed mogelijk aan bij de spanningen in de dagelijkse praktijk, die zeker in tijden van crisis makkelijker kunnen oplopen. De workshop bouwt voort op de ervaring met conflicten en mediation die Hanneke en ik hebben opgebouwd in de afgelopen tientallen jaren.
Samen met Hanneke Elink Schuurman begeleid ik de workshop Dealen met Belangentegenstellingen. Recent hebben we deze workshop opnieuw ontworpen en werken we met een nieuwe opzet waarin we gebruik maken van de online mogelijkheden. We combineren korte online sessies met tussentijdse mentoring en op het eigen werk toegespitste opdrachten. Zo sluit de workshop zo goed mogelijk aan bij de spanningen in de dagelijkse praktijk, die zeker in tijden van crisis makkelijker kunnen oplopen. De workshop bouwt voort op de ervaring met conflicten en mediation die Hanneke en ik hebben opgebouwd in de afgelopen tientallen jaren.
Op 29 juni is de startbijeenkomst van de volgende workshop, in augustus en november zijn starten de volgende groepen.
Meer info: https://www.sioo.nl/opleiding/workshop-belangentegenstellingen/
Meer info: https://www.sioo.nl/opleiding/workshop-belangentegenstellingen/